niezaświadczony
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From nie- + zaświadczony.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
niezaświadczony (not comparable, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of niezaświadczony (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | niezaświadczony | niezaświadczona | niezaświadczone | niezaświadczeni | niezaświadczone | |
genitive | niezaświadczonego | niezaświadczonej | niezaświadczonego | niezaświadczonych | ||
dative | niezaświadczonemu | niezaświadczonej | niezaświadczonemu | niezaświadczonym | ||
accusative | niezaświadczonego | niezaświadczony | niezaświadczoną | niezaświadczone | niezaświadczonych | niezaświadczone |
instrumental | niezaświadczonym | niezaświadczoną | niezaświadczonym | niezaświadczonymi | ||
locative | niezaświadczonym | niezaświadczonej | niezaświadczonym | niezaświadczonych |
Further reading[edit]
- niezaświadczony in Polish dictionaries at PWN