niyet
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish نیت (niyet), from Arabic نِيَّة (niyya).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
niyet (definite accusative niyeti, plural niyetler)
Declension[edit]
References[edit]
- “niyet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Devellioğlu, Ferit (1962) “niyet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1008
- Nişanyan, Sevan (2002–) “niyet”, in Nişanyan Sözlük