noscitabundus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
nōscitō (“know, recognize”) + -bundus
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /noːs.ki.taːˈbun.dus/, [noːs̠kɪt̪äːˈbʊn̪d̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /noʃ.ʃi.taˈbun.dus/, [noʃːit̪äˈbun̪d̪us]
Adjective[edit]
nōscitābundus (feminine nōscitābunda, neuter nōscitābundum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nōscitābundus | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda | |
Genitive | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābundī | nōscitābundōrum | nōscitābundārum | nōscitābundōrum | |
Dative | nōscitābundō | nōscitābundō | nōscitābundīs | ||||
Accusative | nōscitābundum | nōscitābundam | nōscitābundum | nōscitābundōs | nōscitābundās | nōscitābunda | |
Ablative | nōscitābundō | nōscitābundā | nōscitābundō | nōscitābundīs | |||
Vocative | nōscitābunde | nōscitābunda | nōscitābundum | nōscitābundī | nōscitābundae | nōscitābunda |
References[edit]
- “noscitabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- noscitabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.