obostrzenie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From obostrzyć +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.bɔsˈtʂɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: o‧bos‧trze‧nie

Noun[edit]

obostrzenie n

  1. verbal noun of obostrzyć
  2. (law) restriction (regulation or limitation)
    Synonym: restrykcja

Declension[edit]

Declension of obostrzenie
singular plural
nominative obostrzenie obostrzenia
genitive obostrzenia obostrzeń
dative obostrzeniu obostrzeniom
accusative obostrzenie obostrzenia
instrumental obostrzeniem obostrzeniami
locative obostrzeniu obostrzeniach
vocative obostrzenie obostrzenia

Related terms[edit]

verbs

Further reading[edit]

  • obostrzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obostrzenie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=obostrzenie&oldid=72661471"