odziać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *oděti. By surface analysis, o- +‎ dziać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.d͡ʑat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
• Syllabification: o‧dziać

Verb

odziać pf (imperfective odziewać)

1. (transitive, dated) to clothe, to invest, to array
2. (reflexive with się, dated) to clothe oneself, to invest oneself

Conjugation

Conjugation of odziać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odziać
future tense	1st	odzieję			odziejemy
	2nd	odziejesz			odziejecie
	3rd	odzieje			odzieją
	impersonal	odzieje się
past tense	1st	odziałem, -(e)m odział	odziałam, -(e)m odziała	odziałom, -(e)m odziało	odzialiśmy, -(e)śmy odziali	odziałyśmy, -(e)śmy odziały
	2nd	odziałeś, -(e)ś odział	odziałaś, -(e)ś odziała	odziałoś, -(e)ś odziało	odzialiście, -(e)ście odziali	odziałyście, -(e)ście odziały
	3rd	odział	odziała	odziało	odziali	odziały
	impersonal	odziano
conditional	1st	odziałbym, bym odział	odziałabym, bym odziała	odziałobym, bym odziało	odzialibyśmy, byśmy odziali	odziałybyśmy, byśmy odziały
	2nd	odziałbyś, byś odział	odziałabyś, byś odziała	odziałobyś, byś odziało	odzialibyście, byście odziali	odziałybyście, byście odziały
	3rd	odziałby, by odział	odziałaby, by odziała	odziałoby, by odziało	odzialiby, by odziali	odziałyby, by odziały
	impersonal	odziano by
imperative	1st	niech odzieję			odziejmy
	2nd	odziej			odziejcie
	3rd	niech odzieje			niech odzieją
passive adjectival participle		odziany	odziana	odziane	odziani	odziane
anterior adverbial participle		odziawszy
verbal noun		odzianie

Derived terms

noun

• odzienie

 

Related terms

noun

• odzież

 

Further reading

• odziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odziać in Polish dictionaries at PWN