okorować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From o- +‎ kora +‎ -ować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔ.kɔˈrɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧ro‧wać

Verb[edit]

okorować pf (imperfective okorowywać)

  1. (transitive) to bark, to debark (remove the bark from)

Conjugation[edit]

Conjugation of okorować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okorować
future tense 1st okoruję okorujemy
2nd okorujesz okorujecie
3rd okoruje okorują
impersonal okoruje się
past tense 1st okorowałem,
-(e)m okorował
okorowałam,
-(e)m okorowała
okorowałom,
-(e)m okorowało
okorowaliśmy,
-(e)śmy okorowali
okorowałyśmy,
-(e)śmy okorowały
2nd okorowałeś,
-(e)ś okorował
okorowałaś,
-(e)ś okorowała
okorowałoś,
-(e)ś okorowało
okorowaliście,
-(e)ście okorowali
okorowałyście,
-(e)ście okorowały
3rd okorował okorowała okorowało okorowali okorowały
impersonal okorowano
conditional 1st okorowałbym,
bym okorował
okorowałabym,
bym okorowała
okorowałobym,
bym okorowało
okorowalibyśmy,
byśmy okorowali
okorowałybyśmy,
byśmy okorowały
2nd okorowałbyś,
byś okorował
okorowałabyś,
byś okorowała
okorowałobyś,
byś okorowało
okorowalibyście,
byście okorowali
okorowałybyście,
byście okorowały
3rd okorowałby,
by okorował
okorowałaby,
by okorowała
okorowałoby,
by okorowało
okorowaliby,
by okorowali
okorowałyby,
by okorowały
impersonal okorowano by
imperative 1st niech okoruję okorujmy
2nd okoruj okorujcie
3rd niech okoruje niech okorują
passive adjectival participle okorowany okorowana okorowane okorowani okorowane
anterior adverbial participle okorowawszy
verbal noun okorowanie

Further reading[edit]