onbewogen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch onbewogen. Equivalent to on- + bewogen.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
onbewogen (comparative onbewogener, superlative onbewogenst)
Inflection[edit]
Declension of onbewogen | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | onbewogen | |||
inflected | onbewogen | |||
comparative | onbewogener | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | onbewogen | onbewogener | het onbewogenst het onbewogenste | |
indefinite | m./f. sing. | onbewogen | onbewogener | onbewogenste |
n. sing. | onbewogen | onbewogener | onbewogenste | |
plural | onbewogen | onbewogener | onbewogenste | |
definite | onbewogen | onbewogener | onbewogenste | |
partitive | onbewogens | onbewogeners | — |
Derived terms[edit]
Adverb[edit]
onbewogen