ongelikt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From on- +‎ gelikt.

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • Hyphenation: on‧ge‧likt

Adjective[edit]

ongelikt (comparative ongelikter, superlative ongeliktst)

  1. blunt, unpolished, uncivilized
    Synonym: onbehouwen
    Antonym: gelikt

Inflection[edit]

Declension of ongelikt
uninflected ongelikt
inflected ongelikte
comparative ongelikter
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongelikt ongelikter het ongeliktst
het ongeliktste
indefinite m./f. sing. ongelikte ongeliktere ongeliktste
n. sing. ongelikt ongelikter ongeliktste
plural ongelikte ongeliktere ongeliktste
definite ongelikte ongeliktere ongeliktste
partitive ongelikts ongelikters

Derived terms[edit]