ontvlooien

Dutch

Etymology

From vlo +‎ ont- -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔntˈfloːi̯.ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ont‧vlooi‧en
• Rhymes: -oːi̯ən

Verb

ontvlooien

1. (transitive) to deflea

Inflection

Conjugation of ontvlooien (weak, prefixed)
infinitive	ontvlooien
past singular	ontvlooide
past participle	ontvlooid
infinitive	ontvlooien
gerund	ontvlooien n
	present tense	past tense
1st person singular	ontvlooi	ontvlooide
2nd person sing. (jij)	ontvlooit	ontvlooide
2nd person sing. (u)	ontvlooit	ontvlooide
2nd person sing. (gij)	ontvlooit	ontvlooide
3rd person singular	ontvlooit	ontvlooide
plural	ontvlooien	ontvlooiden
subjunctive sing.1	ontvlooie	ontvlooide
subjunctive plur.1	ontvlooien	ontvlooiden
imperative sing.	ontvlooi
imperative plur.1	ontvlooit
participles	ontvlooiend	ontvlooid
1) Archaic.