onvergetelijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ vergeten +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɔn.vɛrˈɣeː.tə.lək/, /ˌɔn.vərˈɣeː.tə.lək/

• (file)

• Hyphenation: on‧ver‧ge‧te‧lijk

Adjective

onvergetelijk (comparative onvergetelijker, superlative onvergetelijkst)

1. unforgettable

Inflection

Declension of onvergetelijk
uninflected	onvergetelijk
inflected	onvergetelijke
comparative	onvergetelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		onvergetelijk	onvergetelijker	het onvergetelijkst het onvergetelijkste
indefinite	m./f. sing.	onvergetelijke	onvergetelijkere	onvergetelijkste
	n. sing.	onvergetelijk	onvergetelijker	onvergetelijkste
	plural	onvergetelijke	onvergetelijkere	onvergetelijkste
definite		onvergetelijke	onvergetelijkere	onvergetelijkste
partitive		onvergetelijks	onvergetelijkers	—

Derived terms

• onvergetelijkheid