opitulus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From ops ("aid") and tulī, suppletive perfect of ferō ("to bring"). Compare opifer.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

opitulus (feminine opitula, neuter opitulum); first/second-declension adjective

  1. (of Jupiter) aid-bringing

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative opitulus opitula opitulum opitulī opitulae opitula
Genitive opitulī opitulae opitulī opitulōrum opitulārum opitulōrum
Dative opitulō opitulō opitulīs
Accusative opitulum opitulam opitulum opitulōs opitulās opitula
Ablative opitulō opitulā opitulō opitulīs
Vocative opitule opitula opitulum opitulī opitulae opitula

References[edit]

  • opitulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • opitulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.