osławiony

Polish

Etymology

From osławić +‎ -ony.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.swaˈvjɔ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔnɨ
• Syllabification: o‧sła‧wio‧ny

Adjective

osławiony (comparative bardziej osławiony, superlative najbardziej osławiony, no derived adverb)

1. notorious, infamous, disreputable (having a negative reputation)

   Synonym: okrzyczany

Declension

Declension of osławiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	osławiony		osławiona	osławione	osławieni	osławione
genitive	osławionego		osławionej	osławionego	osławionych
dative	osławionemu		osławionej	osławionemu	osławionym
accusative	osławionego	osławiony	osławioną	osławione	osławionych	osławione
instrumental	osławionym		osławioną	osławionym	osławionymi
locative	osławionym		osławionej	osławionym	osławionych

Further reading

• osławiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osławiony in Polish dictionaries at PWN