pääaivo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

From pää (head) +‎ aivo (brain). Calque of Russian головной мозг (golovnoj mozg).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

pääaivo

  1. (neuroanatomy) encephalon
    • 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 68:
      Pääluut hoitaat pääaivoja; rintaluut hoitaat syänmunnaa ja kerkiälihhaa.
      Skulls protect the encephalon; breastbones protect the heart and the lungs.

Declension[edit]

Declension of pääaivo (type 4/koivu, no gradation)
singular plural
nominative pääaivo pääaivot
genitive pääaivon pääaivoin, pääaivoloin
partitive pääaivoa pääaivoja, pääaivoloja
illative pääaivoo pääaivoi, pääaivoloihe
inessive pääaivoos pääaivois, pääaivolois
elative pääaivost pääaivoist, pääaivoloist
allative pääaivolle pääaivoille, pääaivoloille
adessive pääaivool pääaivoil, pääaivoloil
ablative pääaivolt pääaivoilt, pääaivoloilt
translative pääaivoks pääaivoiks, pääaivoloiks
essive pääaivonna, pääaivoon pääaivoinna, pääaivoloinna, pääaivoin, pääaivoloin
exessive1) pääaivont pääaivoint, pääaivoloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.