pełnomocnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From pełnomocny + -nik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
pełnomocnik m pers (female equivalent pełnomocniczka)
- agent, attorney-in-fact
- Synonym: plenipotent
Declension[edit]
Declension of pełnomocnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pełnomocnik | pełnomocnicy/pełnomocniki (deprecative) |
| genitive | pełnomocnika | pełnomocników |
| dative | pełnomocnikowi | pełnomocnikom |
| accusative | pełnomocnika | pełnomocników |
| instrumental | pełnomocnikiem | pełnomocnikami |
| locative | pełnomocniku | pełnomocnikach |
| vocative | pełnomocniku | pełnomocnicy |
Derived terms[edit]
noun
Further reading[edit]
- pełnomocnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pełnomocnik in Polish dictionaries at PWN