pertracto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

per- +‎ tractō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

pertractō (present infinitive pertractāre, perfect active pertractāvī, supine pertractātum); first conjugation

  1. to touch, feel, handle
  2. to investigate, study, touch (upon)

Conjugation[edit]

   Conjugation of pertractō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present pertractō pertractās pertractat pertractāmus pertractātis pertractant
imperfect pertractābam pertractābās pertractābat pertractābāmus pertractābātis pertractābant
future pertractābō pertractābis pertractābit pertractābimus pertractābitis pertractābunt
perfect pertractāvī pertractāvistī pertractāvit pertractāvimus pertractāvistis pertractāvērunt,
pertractāvēre
pluperfect pertractāveram pertractāverās pertractāverat pertractāverāmus pertractāverātis pertractāverant
future perfect pertractāverō pertractāveris pertractāverit pertractāverimus pertractāveritis pertractāverint
passive present pertractor pertractāris,
pertractāre
pertractātur pertractāmur pertractāminī pertractantur
imperfect pertractābar pertractābāris,
pertractābāre
pertractābātur pertractābāmur pertractābāminī pertractābantur
future pertractābor pertractāberis,
pertractābere
pertractābitur pertractābimur pertractābiminī pertractābuntur
perfect pertractātus + present active indicative of sum
pluperfect pertractātus + imperfect active indicative of sum
future perfect pertractātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present pertractem pertractēs pertractet pertractēmus pertractētis pertractent
imperfect pertractārem pertractārēs pertractāret pertractārēmus pertractārētis pertractārent
perfect pertractāverim pertractāverīs pertractāverit pertractāverīmus pertractāverītis pertractāverint
pluperfect pertractāvissem pertractāvissēs pertractāvisset pertractāvissēmus pertractāvissētis pertractāvissent
passive present pertracter pertractēris,
pertractēre
pertractētur pertractēmur pertractēminī pertractentur
imperfect pertractārer pertractārēris,
pertractārēre
pertractārētur pertractārēmur pertractārēminī pertractārentur
perfect pertractātus + present active subjunctive of sum
pluperfect pertractātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present pertractā pertractāte
future pertractātō pertractātō pertractātōte pertractantō
passive present pertractāre pertractāminī
future pertractātor pertractātor pertractantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives pertractāre pertractāvisse pertractātūrum esse pertractārī pertractātum esse pertractātum īrī
participles pertractāns pertractātūrus pertractātus pertractandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
pertractandī pertractandō pertractandum pertractandō pertractātum pertractātū

Descendants[edit]

  • Romansch: patertgar

Participle[edit]

pertractō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of pertractus

References[edit]

  • pertracto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pertracto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • pertracto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • pertracto in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016