pośrednik

Polish

Etymology

From pośredni +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɕrɛd.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛdɲik
• Syllabification: po‧śred‧nik

Noun

pośrednik m pers (female equivalent pośredniczka)

1. go-between, intermediary, mediator, middleman (person who seeks to bring about an agreement between conflicting or estranged parties)
2. (business) agent, broker (person or company that is an intermediary between the parties entering into a transaction with each other)

Declension

Declension of pośrednik

	singular	plural
nominative	pośrednik	pośrednicy/pośredniki (deprecative)
genitive	pośrednika	pośredników
dative	pośrednikowi	pośrednikom
accusative	pośrednika	pośredników
instrumental	pośrednikiem	pośrednikami
locative	pośredniku	pośrednikach
vocative	pośredniku	pośrednicy

Noun

pośrednik m inan

1. (chemistry) agent (active substance in a chemical reaction)

Declension

Declension of pośrednik

	singular	plural
nominative	pośrednik	pośredniki
genitive	pośrednika	pośredników
dative	pośrednikowi	pośrednikom
accusative	pośrednik	pośredniki
instrumental	pośrednikiem	pośrednikami
locative	pośredniku	pośrednikach
vocative	pośredniku	pośredniki

Derived terms

adjective

• pośredniczy

 

noun

• pośrednictwo

 

verb

• pośredniczyć

 

Related terms

adjective

• pośredni

 

noun

• pośredniak

 

Further reading

• pośrednik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pośrednik in Polish dictionaries at PWN