podróżnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From podróż +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔˈdruʐ.ɲik/
  • (file)
  • Rhymes: -uʐɲik
  • Syllabification: po‧dróż‧nik

Noun[edit]

podróżnik m pers (female equivalent podróżniczka, diminutive podróżniczek)

  1. traveller

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • podróżnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podróżnik in Polish dictionaries at PWN