poeldraak

Dutch

Etymology

Compound of poel (“abyss, hell; puddle”) +‎ draak (“dragon”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpul.draːk/
• Hyphenation: poel‧draak

Noun

poeldraak m (plural poeldraken, diminutive poeldraakje n)

1. (obsolete) hell dragon, infernal dragon, hydra
   • 1740, Aurelius Prudentius Klemens, "Veertiende lofzang op de heilige maagd en martelares Agnes", in Lofzangen op de H.H. martelaren, tr. by Joan Nanning, publ. by Gerrit Tielenburg, page 238.

     Maar deze poeldraak laat den opgeſtoken kam / Thans hangen moedeloos met uitgedoofde vlam,

     But this drake of hell lets the erected comb / now droop despaired with extinguished flame,

2. (obsolete, derogatory, figurative) infernally evil person