pokłon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: poklon and pokłoń

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *poklonъ. By surface analysis, deverbal from pokłonić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpɔ.kwɔn/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔkwɔn
  • Syllabification: po‧kłon

Noun[edit]

pokłon m inan (related adjective pokłonny)

  1. obeisance

Declension[edit]

Declension of pokłon
singular plural
nominative pokłon pokłony
genitive pokłonu pokłonów
dative pokłonowi pokłonom
accusative pokłon pokłony
instrumental pokłonem pokłonami
locative pokłonie pokłonach
vocative pokłonie pokłony

Derived terms[edit]

verb

Related terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • pokłon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokłon in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pokłon&oldid=76793306"