pokierować

Polish

Etymology

From po- +‎ kierować.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.kjɛˈrɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: po‧kie‧ro‧wać

Verb

pokierować pf

1. (transitive) to guide, to direct, to lead

Conjugation

Conjugation of pokierować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pokierować
future tense	1st	pokieruję			pokierujemy
	2nd	pokierujesz			pokierujecie
	3rd	pokieruje			pokierują
	impersonal	pokieruje się
past tense	1st	pokierowałem, -(e)m pokierował	pokierowałam, -(e)m pokierowała	pokierowałom, -(e)m pokierowało	pokierowaliśmy, -(e)śmy pokierowali	pokierowałyśmy, -(e)śmy pokierowały
	2nd	pokierowałeś, -(e)ś pokierował	pokierowałaś, -(e)ś pokierowała	pokierowałoś, -(e)ś pokierowało	pokierowaliście, -(e)ście pokierowali	pokierowałyście, -(e)ście pokierowały
	3rd	pokierował	pokierowała	pokierowało	pokierowali	pokierowały
	impersonal	pokierowano
conditional	1st	pokierowałbym, bym pokierował	pokierowałabym, bym pokierowała	pokierowałobym, bym pokierowało	pokierowalibyśmy, byśmy pokierowali	pokierowałybyśmy, byśmy pokierowały
	2nd	pokierowałbyś, byś pokierował	pokierowałabyś, byś pokierowała	pokierowałobyś, byś pokierowało	pokierowalibyście, byście pokierowali	pokierowałybyście, byście pokierowały
	3rd	pokierowałby, by pokierował	pokierowałaby, by pokierowała	pokierowałoby, by pokierowało	pokierowaliby, by pokierowali	pokierowałyby, by pokierowały
	impersonal	pokierowano by
imperative	1st	niech pokieruję			pokierujmy
	2nd	pokieruj			pokierujcie
	3rd	niech pokieruje			niech pokierują
passive adjectival participle		pokierowany	pokierowana	pokierowane	pokierowani	pokierowane
anterior adverbial participle		pokierowawszy
verbal noun		pokierowanie

Further reading

• pokierować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokierować in Polish dictionaries at PWN