polepić

Polish

Etymology

From po- +‎ lepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɛ.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: po‧le‧pić

Verb

polepić pf

1. (transitive) to form many of, to shape one after the other
2. (transitive) to stick many of, to stick one after the other

   Synonym: pokleić

Conjugation

Conjugation of polepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polepić
future tense	1st	polepię			polepimy
	2nd	polepisz			polepicie
	3rd	polepi			polepią
	impersonal	polepi się
past tense	1st	polepiłem, -(e)m polepił	polepiłam, -(e)m polepiła	polepiłom, -(e)m polepiło	polepiliśmy, -(e)śmy polepili	polepiłyśmy, -(e)śmy polepiły
	2nd	polepiłeś, -(e)ś polepił	polepiłaś, -(e)ś polepiła	polepiłoś, -(e)ś polepiło	polepiliście, -(e)ście polepili	polepiłyście, -(e)ście polepiły
	3rd	polepił	polepiła	polepiło	polepili	polepiły
	impersonal	polepiono
conditional	1st	polepiłbym, bym polepił	polepiłabym, bym polepiła	polepiłobym, bym polepiło	polepilibyśmy, byśmy polepili	polepiłybyśmy, byśmy polepiły
	2nd	polepiłbyś, byś polepił	polepiłabyś, byś polepiła	polepiłobyś, byś polepiło	polepilibyście, byście polepili	polepiłybyście, byście polepiły
	3rd	polepiłby, by polepił	polepiłaby, by polepiła	polepiłoby, by polepiło	polepiliby, by polepili	polepiłyby, by polepiły
	impersonal	polepiono by
imperative	1st	niech polepię			polepmy
	2nd	polep			polepcie
	3rd	niech polepi			niech polepią
passive adjectival participle		polepiony	polepiona	polepione	polepieni	polepione
anterior adverbial participle		polepiwszy
verbal noun		polepienie

Further reading

• polepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polepić in Polish dictionaries at PWN