pomusculum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From pōmum (“fruit”) + -usculus (diminutive suffix).
Noun[edit]
pōmusculum n (genitive pōmusculī); second declension
- Diminutive of pōmum (“fruit”)
- c. 6th century CE, Anthologia Latina 171 (Riese) or 160 (later editors).3:
- Omne genus mali dignum est adsurgere citro,
Vis cui multa subest corticis et medii.
Unum quaeque suum referunt pomuscula sucum:
Ternus ab hoc semper carpitur ore sapor.
- Omne genus mali dignum est adsurgere citro,
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pōmusculum | pōmuscula |
Genitive | pōmusculī | pōmusculōrum |
Dative | pōmusculō | pōmusculīs |
Accusative | pōmusculum | pōmuscula |
Ablative | pōmusculō | pōmusculīs |
Vocative | pōmusculum | pōmuscula |
References[edit]
- “pomusculum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pomusculum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.