popchnąć

Polish

Etymology

From po- +‎ pchnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔp.xnɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔpxnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: pop‧chnąć

Verb

popchnąć pf (imperfective popychać)

1. (transitive) to push, to shove
2. (transitive) to hustle, to jostle, to barge
3. (transitive) to push, to prod, to persuade

Conjugation

Conjugation of popchnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popchnąć
future tense	1st	popchnę			popchniemy
	2nd	popchniesz			popchniecie
	3rd	popchnie			popchną
	impersonal	popchnie się
past tense	1st	popchnąłem, -(e)m popchnął	popchnęłam, -(e)m popchnęła	popchnęłom, -(e)m popchnęło	popchnęliśmy, -(e)śmy popchnęli	popchnęłyśmy, -(e)śmy popchnęły
	2nd	popchnąłeś, -(e)ś popchnął	popchnęłaś, -(e)ś popchnęła	popchnęłoś, -(e)ś popchnęło	popchnęliście, -(e)ście popchnęli	popchnęłyście, -(e)ście popchnęły
	3rd	popchnął	popchnęła	popchnęło	popchnęli	popchnęły
	impersonal	popchnięto
conditional	1st	popchnąłbym, bym popchnął	popchnęłabym, bym popchnęła	popchnęłobym, bym popchnęło	popchnęlibyśmy, byśmy popchnęli	popchnęłybyśmy, byśmy popchnęły
	2nd	popchnąłbyś, byś popchnął	popchnęłabyś, byś popchnęła	popchnęłobyś, byś popchnęło	popchnęlibyście, byście popchnęli	popchnęłybyście, byście popchnęły
	3rd	popchnąłby, by popchnął	popchnęłaby, by popchnęła	popchnęłoby, by popchnęło	popchnęliby, by popchnęli	popchnęłyby, by popchnęły
	impersonal	popchnięto by
imperative	1st	niech popchnę			popchnijmy
	2nd	popchnij			popchnijcie
	3rd	niech popchnie			niech popchną
passive adjectival participle		popchnięty	popchnięta	popchnięte	popchnięci	popchnięte
anterior adverbial participle		popchnąwszy
verbal noun		popchnięcie

Further reading

• popchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popchnąć in Polish dictionaries at PWN