posikać

Polish

Etymology

From po- +‎ sikać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈɕi.kat͡ɕ/
• Rhymes: -ikat͡ɕ
• Syllabification: po‧si‧kać

Verb

posikać pf (imperfective posikiwać)

1. (transitive, colloquial) to pee on
2. (reflexive with się, colloquial) to pee one's pants, to wet oneself

Conjugation

Conjugation of posikać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		posikać
future tense	1st	posikam			posikamy
	2nd	posikasz			posikacie
	3rd	posika			posikają
	impersonal	posika się
past tense	1st	posikałem, -(e)m posikał	posikałam, -(e)m posikała	posikałom, -(e)m posikało	posikaliśmy, -(e)śmy posikali	posikałyśmy, -(e)śmy posikały
	2nd	posikałeś, -(e)ś posikał	posikałaś, -(e)ś posikała	posikałoś, -(e)ś posikało	posikaliście, -(e)ście posikali	posikałyście, -(e)ście posikały
	3rd	posikał	posikała	posikało	posikali	posikały
	impersonal	posikano
conditional	1st	posikałbym, bym posikał	posikałabym, bym posikała	posikałobym, bym posikało	posikalibyśmy, byśmy posikali	posikałybyśmy, byśmy posikały
	2nd	posikałbyś, byś posikał	posikałabyś, byś posikała	posikałobyś, byś posikało	posikalibyście, byście posikali	posikałybyście, byście posikały
	3rd	posikałby, by posikał	posikałaby, by posikała	posikałoby, by posikało	posikaliby, by posikali	posikałyby, by posikały
	impersonal	posikano by
imperative	1st	niech posikam			posikajmy
	2nd	posikaj			posikajcie
	3rd	niech posika			niech posikają
passive adjectival participle		posikany	posikana	posikane	posikani	posikane
anterior adverbial participle		posikawszy
verbal noun		posikanie

Further reading

• posikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posikać in Polish dictionaries at PWN