praecauturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of praecaveō.
Participle[edit]
praecautūrus (feminine praecautūra, neuter praecautūrum); first/second-declension participle
- about to guard against
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praecautūrus | praecautūra | praecautūrum | praecautūrī | praecautūrae | praecautūra | |
Genitive | praecautūrī | praecautūrae | praecautūrī | praecautūrōrum | praecautūrārum | praecautūrōrum | |
Dative | praecautūrō | praecautūrō | praecautūrīs | ||||
Accusative | praecautūrum | praecautūram | praecautūrum | praecautūrōs | praecautūrās | praecautūra | |
Ablative | praecautūrō | praecautūrā | praecautūrō | praecautūrīs | |||
Vocative | praecautūre | praecautūra | praecautūrum | praecautūrī | praecautūrae | praecautūra |