pretiatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of pretiō.

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

pretiātus (feminine pretiāta, neuter pretiātum); first/second-declension participle

  1. (Late Latin) (having been) esteemed, prized, or valued
  2. (Medieval Latin) (having been) appraised, assessed, or valued

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pretiātus pretiāta pretiātum pretiātī pretiātae pretiāta
Genitive pretiātī pretiātae pretiātī pretiātōrum pretiātārum pretiātōrum
Dative pretiātō pretiātō pretiātīs
Accusative pretiātum pretiātam pretiātum pretiātōs pretiātās pretiāta
Ablative pretiātō pretiātā pretiātō pretiātīs
Vocative pretiāte pretiāta pretiātum pretiātī pretiātae pretiāta