probrus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From probrum.
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈpro.brus/, [ˈprɔbrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpro.brus/, [ˈprɔːbrus]
Adjective[edit]
probrus (feminine probra, neuter probrum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | probrus | probra | probrum | probrī | probrae | probra | |
Genitive | probrī | probrae | probrī | probrōrum | probrārum | probrōrum | |
Dative | probrō | probrō | probrīs | ||||
Accusative | probrum | probram | probrum | probrōs | probrās | probra | |
Ablative | probrō | probrā | probrō | probrīs | |||
Vocative | probre | probra | probrum | probrī | probrae | probra |
References[edit]
- “probrus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- probrus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.