przeuczyć

Polish

Etymology

From prze- +‎ uczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/
• Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: prze‧u‧czyć

Verb

przeuczyć pf

1. (reflexive with się) to overlearn (to learn more than necessary)

Conjugation

Conjugation of przeuczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przeuczyć
future tense	1st	przeuczę			przeuczymy
	2nd	przeuczysz			przeuczycie
	3rd	przeuczy			przeuczą
	impersonal	przeuczy się
past tense	1st	przeuczyłem, -(e)m przeuczył	przeuczyłam, -(e)m przeuczyła	przeuczyłom, -(e)m przeuczyło	przeuczyliśmy, -(e)śmy przeuczyli	przeuczyłyśmy, -(e)śmy przeuczyły
	2nd	przeuczyłeś, -(e)ś przeuczył	przeuczyłaś, -(e)ś przeuczyła	przeuczyłoś, -(e)ś przeuczyło	przeuczyliście, -(e)ście przeuczyli	przeuczyłyście, -(e)ście przeuczyły
	3rd	przeuczył	przeuczyła	przeuczyło	przeuczyli	przeuczyły
	impersonal	przeuczono
conditional	1st	przeuczyłbym, bym przeuczył	przeuczyłabym, bym przeuczyła	przeuczyłobym, bym przeuczyło	przeuczylibyśmy, byśmy przeuczyli	przeuczyłybyśmy, byśmy przeuczyły
	2nd	przeuczyłbyś, byś przeuczył	przeuczyłabyś, byś przeuczyła	przeuczyłobyś, byś przeuczyło	przeuczylibyście, byście przeuczyli	przeuczyłybyście, byście przeuczyły
	3rd	przeuczyłby, by przeuczył	przeuczyłaby, by przeuczyła	przeuczyłoby, by przeuczyło	przeuczyliby, by przeuczyli	przeuczyłyby, by przeuczyły
	impersonal	przeuczono by
imperative	1st	niech przeuczę			przeuczmy
	2nd	przeucz			przeuczcie
	3rd	niech przeuczy			niech przeuczą
passive adjectival participle		przeuczony	przeuczona	przeuczone	przeuczeni	przeuczone
anterior adverbial participle		przeuczywszy
verbal noun		przeuczenie

Further reading

• przeuczyć in Polish dictionaries at PWN