przymilić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From przy- +‎ miły +‎ -ić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʂɨˈmi.lit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ilit͡ɕ
  • Syllabification: przy‧mi‧lić

Verb[edit]

przymilić pf (imperfective przymilać)

  1. (reflexive with się) to cater, to fawn, to ingratiate oneself, to pander, to simper [+ do (genitive) = to/with someone]

Conjugation[edit]

Conjugation of przymilić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przymilić
future tense 1st przymilę przymilimy
2nd przymilisz przymilicie
3rd przymili przymilą
impersonal przymili się
past tense 1st przymiliłem,
-(e)m przymilił
przymiliłam,
-(e)m przymiliła
przymiliłom,
-(e)m przymiliło
przymililiśmy,
-(e)śmy przymilili
przymiliłyśmy,
-(e)śmy przymiliły
2nd przymiliłeś,
-(e)ś przymilił
przymiliłaś,
-(e)ś przymiliła
przymiliłoś,
-(e)ś przymiliło
przymililiście,
-(e)ście przymilili
przymiliłyście,
-(e)ście przymiliły
3rd przymilił przymiliła przymiliło przymilili przymiliły
impersonal przymilono
conditional 1st przymiliłbym,
bym przymilił
przymiliłabym,
bym przymiliła
przymiliłobym,
bym przymiliło
przymililibyśmy,
byśmy przymilili
przymiliłybyśmy,
byśmy przymiliły
2nd przymiliłbyś,
byś przymilił
przymiliłabyś,
byś przymiliła
przymiliłobyś,
byś przymiliło
przymililibyście,
byście przymilili
przymiliłybyście,
byście przymiliły
3rd przymiliłby,
by przymilił
przymiliłaby,
by przymiliła
przymiliłoby,
by przymiliło
przymililiby,
by przymilili
przymiliłyby,
by przymiliły
impersonal przymilono by
imperative 1st niech przymilę przymilmy
2nd przymil przymilcie
3rd niech przymili niech przymilą
anterior adverbial participle przymiliwszy
verbal noun przymilenie

Further reading[edit]

  • przymilić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przymilić in Polish dictionaries at PWN