przymiot

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish przymiot. By surface analysis, deverbal from przymiotać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpʂɨ.mjɔt/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmjɔt
  • Syllabification: przy‧miot

Noun[edit]

przymiot m inan

  1. (literary, poetic) virtue, quality
    Synonyms: cnota, zaleta
  2. (obsolete, pathology) syphilis
    Synonyms: franca, kiła, syfilis

Declension[edit]

Declension of przymiot
singular plural
nominative przymiot przymioty
genitive przymiotu przymiotów
dative przymiotowi przymiotom
accusative przymiot przymioty
instrumental przymiotem przymiotami
locative przymiocie przymiotach
vocative przymiocie przymioty

Derived terms[edit]

adjective
noun

Related terms[edit]

adjective
adverb

Further reading[edit]

  • przymiot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przymiot in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=przymiot&oldid=74991779"