przytomny

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pri tomъ +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈtɔm.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmnɨ
• Syllabification: przy‧tom‧ny

Adjective

przytomny (comparative przytomniejszy, superlative najprzytomniejszy, derived adverb przytomnie)

1. conscious

   Antonyms: bez czucia, nieprzytomny

2. rational, thinking clearly and intelligently
   • 1818, Jan Śniadecki, Żywot Literacki Hugona Kołłątaja‎^[1], archived from the original on 2022-01-01, page 117:

     Umysłu przytomnego i rzadko się mieszającego.

     [He was a person] with a rational mind that rarely got mixed up.

Declension

Declension of przytomny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przytomny		przytomna	przytomne	przytomni	przytomne
genitive	przytomnego		przytomnej	przytomnego	przytomnych
dative	przytomnemu		przytomnej	przytomnemu	przytomnym
accusative	przytomnego	przytomny	przytomną	przytomne	przytomnych	przytomne
instrumental	przytomnym		przytomną	przytomnym	przytomnymi
locative	przytomnym		przytomnej	przytomnym	przytomnych

Derived terms

• przytomność

 

Further reading

• przytomny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przytomny in Polish dictionaries at PWN