pytanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From pytać +‎ -anie. First attested in c. 1301–1350.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɨtaɲɛ/
  • IPA(key): (15th CE) /pɨtaɲɛ/

Noun[edit]

pytanie n

  1. verbal noun of pytać (to ask) (to inquire about information)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[2], page 792:
      Ktorez pytanye Pylatovo kv mylemv Iesucristovy vschysczy evanyelysczy pyssą
      [Ktoreż pytanie Piłatowo ku miłemu Jesukrystowi wszyscy ewanjeliści piszą]
  2. act of asking a court for legal advice
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, page 61:
      Wasche pytanye o prawo (quaestio) gesth takye
      [Wasze pytanie o prawo (quaestio) jest takie]
  3. fee for submitting a question to court
    • 1895 [1471], Archiwum Komisji Prawniczej. Collectanea ex Archivo Collegii Iuridici[3], volume V, page 284:
      Item damus..., quod requisicio in iudicio vlg. pythanye... recipi non debet neque extroqueri
      [Item damus..., quod requisicio in iudicio vlg. pytanie... recipi non debet neque extroqueri]
  4. verbal noun of pytać (to seek, to search, to look for)
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie[4], page cv 17:
      Suøti [ewanjelista] troiaky skutek znameniti pocazuie v tih ue threh croleh poganskih: gih zødne croleuicha deuicø porodenego pitane
      [Święty [ewanjelista] trojaki skutek znamienity pokazuje w tych we trzech krolech pogańskich: jich żądne krolewica dziewicą porodzenego pytanie]
  5. question (problem or enigma to be solved)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[5], pages 166–167:
      Yedno pytanye (quaestionem) proszą czye, by my vylozyl
      [Jedno pytanie (quaestionem) proszę cie, by mi wyłożył]
  6. discussion
    • 1874-1891 [c. 1420], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIV, page 85:
      Facta est contencio, vadzene albo pytane, inter eos (sc. discipulos), quis eorum videretur maior esse (Luc 22, 24)
      [Facta est contencio, wadzenie albo pytanie, inter eos (sc. discipulos), quis eorum videretur maior esse (Luc 22, 24)]

Related terms[edit]

nouns
verbs

Descendants[edit]

  • Masurian: pitanie
  • Polish: pytanie
  • Silesian: pytanie

References[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish pytanie. By surface analysis, pytać +‎ -anie. Compare Kashubian pëtanié.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɨˈta.ɲɛ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /pɨˈta.ɲe/
  • (file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: py‧ta‧nie

Noun[edit]

pytanie n (diminutive pytanko or pytańko, related adjective pytaniowy)

  1. verbal noun of pytać
  2. question (inquiry for information)
  3. question (subject or topic for consideration or investigation) [+ o (accusative) = of what]
  4. question (task given to someone to solve in order to test their knowledge)
  5. (Middle Polish) request
    Synonym: prośba
  6. (Middle Polish) question; Further details are uncertain.
    • 1528, F. Mymer, Dictionarium[6], page 9v:
      Quaestio. Frage. Pytanie.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon[7], page 357c:
      Rogatio item, Proſzenie/ proźbá/ też pytánie.
    • 1588, A. Calepinus, Dictionarium decem linguarum[8], page 884a:
      Quaestiuncula – Pitanie maliuczkie.

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adverbs
nouns
verbs

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pytanie is one of the most used words in Polish, appearing 17 times in scientific texts, 12 times in news, 40 times in essays, 21 times in fiction, and 25 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 115 times, making it the 528th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “pytanie”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 480

Further reading[edit]

  • pytanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pytanie in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pytanie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PYTANIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 09.06.2016
  • Paweł Kupiszewski (08.05.2021) “PYTANIE%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pytanie”, in Słownik języka polskiego[9]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “pytanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[10]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “pytanie”, in Słownik języka polskiego[11] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 453

Silesian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish pytanie. By surface analysis, pytać +‎ -anie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɨˈtaɲɛ/
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: py‧ta‧nie

Noun[edit]

pytanie n

  1. verbal noun of pytać
  2. question (inquiry for information)

Declension[edit]

Further reading[edit]