réasúnacht

Irish

Etymology

From réasún (“reason”) +‎ -acht (abstract nominal suffix).

Noun

réasúnacht f (genitive singular réasúnachta)

1. rationality

   Synonyms: réasúnaíocht, réasúntacht

2. (logic) soundness (of an argument)

   Synonym: fuaimint

Declension

Declension of réasúnacht

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative réasúnacht Vocative a réasúnacht Genitive réasúnachta Dative réasúnacht

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an réasúnacht Genitive na réasúnachta Dative leis an réasúnacht don réasúnacht

Derived terms

• neamhréasúnacht f (“irrationality”)

Related terms

• réasúnach (“reasoning, rational”, adjective)
• réasúnachas m (“rationalism”)

 

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réasúnacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “réasúnacht” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.