reconciliandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of reconciliō
Participle[edit]
reconciliandus (feminine reconcilianda, neuter reconciliandum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | reconciliandus | reconcilianda | reconciliandum | reconciliandī | reconciliandae | reconcilianda | |
Genitive | reconciliandī | reconciliandae | reconciliandī | reconciliandōrum | reconciliandārum | reconciliandōrum | |
Dative | reconciliandō | reconciliandō | reconciliandīs | ||||
Accusative | reconciliandum | reconciliandam | reconciliandum | reconciliandōs | reconciliandās | reconcilianda | |
Ablative | reconciliandō | reconciliandā | reconciliandō | reconciliandīs | |||
Vocative | reconciliande | reconcilianda | reconciliandum | reconciliandī | reconciliandae | reconcilianda |