rokonaim

Hungarian

Etymology

rokon +‎ -aim (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrokonɒjim]
• Hyphenation: ro‧ko‧na‧im

Noun

rokonaim

1. first-person singular multiple-possession possessive of rokon

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
	singular	plural
nominative	—	rokonaim
accusative	—	rokonaimat
dative	—	rokonaimnak
instrumental	—	rokonaimmal
causal-final	—	rokonaimért
translative	—	rokonaimmá
terminative	—	rokonaimig
essive-formal	—	rokonaimként
essive-modal	—	rokonaimul
inessive	—	rokonaimban
superessive	—	rokonaimon
adessive	—	rokonaimnál
illative	—	rokonaimba
sublative	—	rokonaimra
allative	—	rokonaimhoz
elative	—	rokonaimból
delative	—	rokonaimról
ablative	—	rokonaimtól
non-attributive possessive - singular	—	rokonaimé
non-attributive possessive - plural	—	rokonaiméi