rotundiceps

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

New Latin; from rotundus (round) +‎ -ceps (headed).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

rotundiceps (genitive rotundicipitis); third-declension one-termination adjective

  1. (New Latin) round-headed

Usage notes

[edit]

Declension

[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative rotundiceps rotundicipitēs rotundicipitia
Genitive rotundicipitis rotundicipitium
Dative rotundicipitī rotundicipitibus
Accusative rotundicipitem rotundiceps rotundicipitēs rotundicipitia
Ablative rotundicipitī rotundicipitibus
Vocative rotundiceps rotundicipitēs rotundicipitia