rozgałęzienie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From rozgałęzić + -enie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
rozgałęzienie n
- verbal noun of rozgałęzić
- (botany) ramification
- branch, offshoot (part that divides like the branch of a tree)
- (colloquial) fork (place where something divides into branches)
Declension[edit]
Declension of rozgałęzienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
| genitive | rozgałęzienia | rozgałęzień |
| dative | rozgałęzieniu | rozgałęzieniom |
| accusative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
| instrumental | rozgałęzieniem | rozgałęzieniami |
| locative | rozgałęzieniu | rozgałęzieniach |
| vocative | rozgałęzienie | rozgałęzienia |
Further reading[edit]
- rozgałęzienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgałęzienie in Polish dictionaries at PWN