rozklekotany

Polish

Etymology

From rozklekotać +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.klɛ.kɔˈta.nɨ/
• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: roz‧kle‧ko‧ta‧ny

Adjective

rozklekotany (comparative bardziej rozklekotany, superlative najbardziej rozklekotany, no derived adverb)

1. (colloquial, of an object) dilapidated, worn-out

   Synonym: roztrzęsiony

2. (colloquial, of a person) jittery, aflutter, in a dither (full of nervous energy)

   Synonyms: rozdygotany, roztrzęsiony

Declension

Declension of rozklekotany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozklekotany		rozklekotana	rozklekotane	rozklekotani	rozklekotane
genitive	rozklekotanego		rozklekotanej	rozklekotanego	rozklekotanych
dative	rozklekotanemu		rozklekotanej	rozklekotanemu	rozklekotanym
accusative	rozklekotanego	rozklekotany	rozklekotaną	rozklekotane	rozklekotanych	rozklekotane
instrumental	rozklekotanym		rozklekotaną	rozklekotanym	rozklekotanymi
locative	rozklekotanym		rozklekotanej	rozklekotanym	rozklekotanych

Participle

rozklekotany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rozklekotać

Related terms

verb

• rozklekotać pf

 

Further reading

• rozklekotany in Polish dictionaries at PWN