rozporządzanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From rozporządzać +‎ -anie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔs.pɔ.ʐɔnˈd͡za.ɲɛ/
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: roz‧po‧rzą‧dza‧nie

Noun[edit]

rozporządzanie n

  1. verbal noun of rozporządzać

Declension[edit]

Further reading[edit]