runomitta
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
runo (“poem”) + mitta (“measure”). Coined by Finnish physician and philologist Elias Lönnrot in 1839.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
runomitta
Declension[edit]
Inflection of runomitta (Kotus type 9*C/kala, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | runomitta | runomitat | ||
genitive | runomitan | runomittojen | ||
partitive | runomittaa | runomittoja | ||
illative | runomittaan | runomittoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | runomitta | runomitat | ||
accusative | nom. | runomitta | runomitat | |
gen. | runomitan | |||
genitive | runomitan | runomittojen runomittainrare | ||
partitive | runomittaa | runomittoja | ||
inessive | runomitassa | runomitoissa | ||
elative | runomitasta | runomitoista | ||
illative | runomittaan | runomittoihin | ||
adessive | runomitalla | runomitoilla | ||
ablative | runomitalta | runomitoilta | ||
allative | runomitalle | runomitoille | ||
essive | runomittana | runomittoina | ||
translative | runomitaksi | runomitoiksi | ||
abessive | runomitatta | runomitoitta | ||
instructive | — | runomitoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “runomitta”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03