rzewliwy

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rzewliwy. By surface analysis, rzuć +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛvˈli.vɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ʐɛˈvli.vɨ/, /r̝ɛˈvli.vɨ/
• Rhymes: -ivɨ
• Syllabification: rzew‧li‧wy

Adjective

rzewliwy (comparative bardziej rzewliwy or rzewliwszy, superlative najbardziej rzewliwy or najrzewliwszy, derived adverb rzewliwie)

1. (literary) maudlin, mawkish, oversentimental

   Synonyms: (Middle Polish) rzewniwy, rzewny, sentymentalny

Declension

Declension of rzewliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzewliwy		rzewliwa	rzewliwe	rzewliwi	rzewliwe
genitive	rzewliwego		rzewliwej	rzewliwego	rzewliwych
dative	rzewliwemu		rzewliwej	rzewliwemu	rzewliwym
accusative	rzewliwego	rzewliwy	rzewliwą	rzewliwe	rzewliwych	rzewliwe
instrumental	rzewliwym		rzewliwą	rzewliwym	rzewliwymi
locative	rzewliwym		rzewliwej	rzewliwym	rzewliwych

Derived terms

noun

• rzewliwość

 

Related terms

adjective

• rzewny

 

adverbs

• rzewnie
• rzewno

 

nouns

• rozrzewnienie
• rzewność

 

verbs

• rzewnić impf
• rzewnieć impf
• rzuć impf
• rzwać impf
• rzwieć impf

 

Further reading

• rzewliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzewliwy in Polish dictionaries at PWN
• rzewliwy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rzewliwy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Brückner, Aleksander (1927) “rzewny”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna