sözde

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish سوزده (sözde), from سوز (söz), equivalent to söz +‎ -de (locative suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): /sœzˈde/
• Hyphenation: söz‧de

Adjective

sözde

1. so-called, alleged, supposed

Declension

predicative forms of sözde

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	sözdeyim	sözde miyim?	sözde değilim	sözde değil miyim?
sen (you are)	sözdesin	sözde misin?	sözde değilsin	sözde değil misin?
o (he/she/it is)	sözde / sözdedir	sözde mi?	sözde değil	sözde değil mi?
biz (we are)	sözdeyiz	sözde miyiz?	sözde değiliz	sözde değil miyiz?
siz (you are)	sözdesiniz	sözde misiniz?	sözde değilsiniz	sözde değil misiniz?
onlar (they are)	sözde(ler)	sözde(ler) mi?	sözde değil(ler)	sözde değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	sözdeydim	sözde miydim?	sözde değildim	sözde değil miydim?
sen (you were)	sözdeydin	sözde miydin?	sözde değildin	sözde değil miydin?
o (he/she/it was)	sözdeydi	sözde miydi?	sözde değildi	sözde değil miydi?
biz (we were)	sözdeydik	sözde miydik?	sözde değildik	sözde değil miydik?
siz (you were)	sözdeydiniz	sözde miydiniz?	sözde değildiniz	sözde değil miydiniz?
onlar (they were)	sözdeydiler	sözde miydiler?	sözde değildi(ler) / değillerdi	sözde değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	sözdeymişim	sözde miymişim?	sözde değilmişim	sözde değil miymişim?
sen (you were)	sözdeymişsin	sözde miymişsin?	sözde değilmişsin	sözde değil miymişsin?
o (he/she/it was)	sözdeymiş	sözde miymiş?	sözde değilmiş	sözde değil miymiş?
biz (we were)	sözdeymişiz	sözde miymişiz?	sözde değilmişiz	sözde değil miymişiz?
siz (you were)	sözdeymişsiniz	sözde miymişsiniz?	sözde değilmişsiniz	sözde değil miymişsiniz?
onlar (they were)	sözdeymişler	sözde miymişler?	sözde değilmiş(ler) / değillermiş	sözde değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	sözdeysem	sözde miysem?	sözde değilsem	sözde değil miysem?
sen (if you)	sözdeysen	sözde miysen?	sözde değilsen	sözde değil miysen?
o (if he/she/it)	sözdeyse	sözde miyse?	sözde değilse	sözde değil miyse?
biz (if we)	sözdeysek	sözde miysek?	sözde değilsek	sözde değil miysek?
siz (if you)	sözdeyseniz	sözde miyseniz?	sözde değilseniz	sözde değil miyseniz?
onlar (if they)	sözdeyseler	sözde miyseler?	sözde değilseler / değillerse	sözde değil miyseler?

Adverb

sözde

1. allegedly, supposedly

   Synonyms: sözüm ona, güya

Noun

sözde

1. singular locative of söz

Further reading

• “sözde”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “sözde”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4328