sąmnieć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sǫmьněti. By surface analysis, są- +‎ mnieć.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /sɑ̃mɲɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /sɑ̃mɲɛt͡ɕ/

Verb

sąmnieć impf

1. (reflexive with się) to have doubts, to resist

   Synonyms: sprzeciwiać się, wątpić

   • 1874-1891 [1449], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXV, page 165:

     Przez szemranyą, nye szamnyvcz sze (hospitales invicem sine murmuratione I Pet 4, 9)

     [Przez szemrania, nie sąmniąc sie (hospitales invicem sine murmuratione I Pet 4, 9)]

2. (reflexive with się) to be afraid, to fear

   Synonyms: bojeć się, lękać się

   • 1874-1891 [1448], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[4], [5], [6]}, volume XXIV, w:Częstochowa, page 353:

     Sząmnalyessz szą verebaris

     [Sąmniałeś się verebaris]

3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. (reflexive with się) to be ashamed, to regret

      Synonyms: kajać się, lutować się, sromać się, stydać

      • 1878-1889 [XV p. post.], Archiwum Komisji Historycznej‎^[7], volume VI, page 445:

        *Ktheriszczye vszythek ymyeli w thasylsy sz nych, sz ychsze nynye samnycze sza quem ergo factum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis

        [*Kteryście użytek imieli w ty czasy z nich, z ichże ninie sąmnicie się quem ergo factum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis]

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “sąmnieć się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN