scáthaigh

Irish

Etymology 1

From scáth (“shade, shadow; covering, protection; shade, screen”, noun) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

scáthaigh (present analytic scáthaíonn, future analytic scáthóidh, verbal noun scáthú, past participle scáthaithe) (transitive, intransitive)

1. shade, shadow; darken, obscure
2. cover, screen, protect

Conjugation

conjugation of scáthaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	scáthaím	scáthaíonn tú; scáthaír†	scáthaíonn sé, sí	scáthaímid; scáthaíonn muid	scáthaíonn sibh	scáthaíonn siad; scáthaíd†	a scáthaíonn; a scáthaíos / a scáthaíonn*; a scáthaíos*	scáthaítear
	past	scáthaigh mé; scáthaíos	scáthaigh tú; scáthaís	scáthaigh sé, sí	scáthaíomar; scáthaigh muid	scáthaigh sibh; scáthaíobhair	scáthaigh siad; scáthaíodar	a scáthaigh / ar scáthaigh*	scáthaíodh
	past habitual	scáthaínn	scáthaíteá	scáthaíodh sé, sí	scáthaímis; scáthaíodh muid	scáthaíodh sibh	scáthaídís; scáthaíodh siad	a scáthaíodh / a scáthaíodh*	scáthaítí
future		scáthóidh mé; scáthód; scáthóchaidh mé†	scáthóidh tú; scáthóir†; scáthóchaidh tú†	scáthóidh sé, sí; scáthóchaidh sé, sí†	scáthóimid; scáthóidh muid; scáthóchaimid†; scáthóchaidh muid†	scáthóidh sibh; scáthóchaidh sibh†	scáthóidh siad; scáthóid†; scáthóchaidh siad†	a scáthóidh; a scáthós; a scáthóchaidh†; a scáthóchas† / a scáthóidh*; a scáthós*; a scáthóchaidh*†; a scáthóchas*†	scáthófar; scáthóchar†
conditional		scáthóinn; scáthóchainn†	scáthófá; scáthóchthá†	scáthódh sé, sí; scáthóchadh sé, sí†	scáthóimis; scáthódh muid; scáthóchaimis†; scáthóchadh muid†	scáthódh sibh; scáthóchadh sibh†	scáthóidís; scáthódh siad; scáthóchadh siad†	a scáthódh; a scáthóchadh† / a scáthódh*; a scáthóchadh*†	scáthófaí; scáthóchthaí†
subjunctive	present	go scáthaí mé; go scáthaíod†	go scáthaí tú; go scáthaír†	go scáthaí sé, sí	go scáthaímid; go scáthaí muid	go scáthaí sibh	go scáthaí siad; go scáthaíd†	—	go scáthaítear
	past	dá scáthaínn	dá scáthaíteá	dá scáthaíodh sé, sí	dá scáthaímis; dá scáthaíodh muid	dá scáthaíodh sibh	dá scáthaídís; dá scáthaíodh siad	—	dá scáthaítí
imperative		scáthaím	scáthaigh	scáthaíodh sé, sí	scáthaímis	scáthaígí; scáthaídh†	scáthaídís	—	scáthaítear
verbal noun		scáthú
past participle		scáthaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Etymology 2

Adjective

scáthaigh

1. inflection of scáthach:
   1. vocative/genitive singular masculine
   2. (archaic) dative singular feminine

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “scáthaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN