scheefhuren

Dutch

Etymology

Compound of scheef +‎ huren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxeːfˌɦyːrə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: scheef‧hu‧ren

Noun

scheefhuren n (uncountable)

1. (Netherlands, politics, derogatory) the practice of renting social housing for a rent lower than one's income legally requires

Verb

scheefhuren

1. (Netherlands, politics, derogatory) to rent a home for a rent that is too low according to legal income-dependent norms for pricing

Inflection

Conjugation of scheefhuren (weak, separable)
infinitive	scheefhuren
past singular	huurde scheef
past participle	scheefgehuurd
infinitive	scheefhuren
gerund	scheefhuren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	huur scheef	huurde scheef	scheefhuur	scheefhuurde
2nd person sing. (jij)	huurt scheef	huurde scheef	scheefhuurt	scheefhuurde
2nd person sing. (u)	huurt scheef	huurde scheef	scheefhuurt	scheefhuurde
2nd person sing. (gij)	huurt scheef	huurde scheef	scheefhuurt	scheefhuurde
3rd person singular	huurt scheef	huurde scheef	scheefhuurt	scheefhuurde
plural	huren scheef	huurden scheef	scheefhuren	scheefhuurden
subjunctive sing.1	hure scheef	huurde scheef	scheefhure	scheefhuurde
subjunctive plur.1	huren scheef	huurden scheef	scheefhuren	scheefhuurden
imperative sing.	huur scheef
imperative plur.1	huurt scheef
participles	scheefhurend	scheefgehuurd
1) Archaic.

Derived terms

• scheefhuur
• scheefhuurder