seña

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Attested since the 14th century, from Latin signa, from signum, of Proto-Indo-European origin. Doublet of sino, seño, and signo. Cognate of Portuguese senha, Spanish seña.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈseɲa/ [ˈs̺e.ɲɐ]
  • Rhymes: -eɲa
  • Hyphenation: se‧ña

Noun[edit]

seña f (plural señas)

  1. sign, indication
    Synonym: signo
  2. gesture
    Synonyms: aceno, xesto
  3. password (a word used to gain access)
    Synonym: contrasinal

References[edit]

  • senna” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • seña” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • seña” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • seña” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈseɲa/ [ˈse.ɲa]
  • Audio (Colombia):(file)
  • Rhymes: -eɲa
  • Syllabification: se‧ña

Etymology 1[edit]

Inherited from Old Spanish, from Latin signa, plural of signum. Compare Catalan senya and English sign.

Noun[edit]

seña f (plural señas)

  1. sign, indication
    Synonym: indicación
  2. gesture
    Synonym: gesto
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Descendants[edit]
  • Sicilian: sinna
  • Tagalog: senyas

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

seña

  1. inflection of señar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading[edit]