seinka

Icelandic[edit]

seinka (weak verb, third-person singular past indicative seinkaði, supine seinkað)

seinka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að seinka
supine (sagnbót)		seinkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		seinkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég seinka	við seinkum	present (nútíð)	ég seinki	við seinkum
	þú seinkar	þið seinkið		þú seinkir	þið seinkið
	hann, hún, það seinkar	þeir, þær, þau seinka		hann, hún, það seinki	þeir, þær, þau seinki

past (þátíð)	ég seinkaði	við seinkuðum	past (þátíð)	ég seinkaði	við seinkuðum
	þú seinkaðir	þið seinkuðuð		þú seinkaðir	þið seinkuðuð
	hann, hún, það seinkaði	þeir, þær, þau seinkuðu		hann, hún, það seinkaði	þeir, þær, þau seinkuðu

imperative (boðháttur)	seinka (þú)	seinkið (þið)
	seinkaðu	seinkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

seinkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að seinkast
supine (sagnbót)		seinkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		seinkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég seinkast	við seinkumst	present (nútíð)	ég seinkist	við seinkumst
	þú seinkast	þið seinkist		þú seinkist	þið seinkist
	hann, hún, það seinkast	þeir, þær, þau seinkast		hann, hún, það seinkist	þeir, þær, þau seinkist

past (þátíð)	ég seinkaðist	við seinkuðumst	past (þátíð)	ég seinkaðist	við seinkuðumst
	þú seinkaðist	þið seinkuðust		þú seinkaðist	þið seinkuðust
	hann, hún, það seinkaðist	þeir, þær, þau seinkuðust		hann, hún, það seinkaðist	þeir, þær, þau seinkuðust

imperative (boðháttur)	seinkast (þú)	seinkist (þið)
	seinkastu	seinkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

seinkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	seinkaður	seinkuð	seinkað	seinkaðir	seinkaðar	seinkuð
accusative (þolfall)	seinkaðan	seinkaða	seinkað	seinkaða	seinkaðar	seinkuð
dative (þágufall)	seinkuðum	seinkaðri	seinkuðu	seinkuðum	seinkuðum	seinkuðum
genitive (eignarfall)	seinkaðs	seinkaðrar	seinkaðs	seinkaðra	seinkaðra	seinkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	seinkaði	seinkaða	seinkaða	seinkuðu	seinkuðu	seinkuðu
accusative (þolfall)	seinkaða	seinkuðu	seinkaða	seinkuðu	seinkuðu	seinkuðu
dative (þágufall)	seinkaða	seinkuðu	seinkaða	seinkuðu	seinkuðu	seinkuðu
genitive (eignarfall)	seinkaða	seinkuðu	seinkaða	seinkuðu	seinkuðu	seinkuðu