sfingować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ fingować.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /sfiŋˈɡɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: sfin‧go‧wać

Verb[edit]

sfingować pf (imperfective fingować)

  1. (transitive) to fake, to sham, to simulate
    Synonym: upozorować

Conjugation[edit]

Conjugation of sfingować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sfingować
future tense 1st sfinguję sfingujemy
2nd sfingujesz sfingujecie
3rd sfinguje sfingują
impersonal sfinguje się
past tense 1st sfingowałem,
-(e)m sfingował
sfingowałam,
-(e)m sfingowała
sfingowałom,
-(e)m sfingowało
sfingowaliśmy,
-(e)śmy sfingowali
sfingowałyśmy,
-(e)śmy sfingowały
2nd sfingowałeś,
-(e)ś sfingował
sfingowałaś,
-(e)ś sfingowała
sfingowałoś,
-(e)ś sfingowało
sfingowaliście,
-(e)ście sfingowali
sfingowałyście,
-(e)ście sfingowały
3rd sfingował sfingowała sfingowało sfingowali sfingowały
impersonal sfingowano
conditional 1st sfingowałbym,
bym sfingował
sfingowałabym,
bym sfingowała
sfingowałobym,
bym sfingowało
sfingowalibyśmy,
byśmy sfingowali
sfingowałybyśmy,
byśmy sfingowały
2nd sfingowałbyś,
byś sfingował
sfingowałabyś,
byś sfingowała
sfingowałobyś,
byś sfingowało
sfingowalibyście,
byście sfingowali
sfingowałybyście,
byście sfingowały
3rd sfingowałby,
by sfingował
sfingowałaby,
by sfingowała
sfingowałoby,
by sfingowało
sfingowaliby,
by sfingowali
sfingowałyby,
by sfingowały
impersonal sfingowano by
imperative 1st niech sfinguję sfingujmy
2nd sfinguj sfingujcie
3rd niech sfinguje niech sfingują
passive adjectival participle sfingowany sfingowana sfingowane sfingowani sfingowane
anterior adverbial participle sfingowawszy
verbal noun sfingowanie

Further reading[edit]

  • sfingować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sfingować in Polish dictionaries at PWN