sisakom
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]sisak + -om (“my”, possessive suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]sisakom
- first-person singular single-possession possessive of sisak
Declension
[edit]Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | sisakom | — |
accusative | sisakomat | — |
dative | sisakomnak | — |
instrumental | sisakommal | — |
causal-final | sisakomért | — |
translative | sisakommá | — |
terminative | sisakomig | — |
essive-formal | sisakomként | — |
essive-modal | sisakomul | — |
inessive | sisakomban | — |
superessive | sisakomon | — |
adessive | sisakomnál | — |
illative | sisakomba | — |
sublative | sisakomra | — |
allative | sisakomhoz | — |
elative | sisakomból | — |
delative | sisakomról | — |
ablative | sisakomtól | — |
non-attributive possessive - singular |
sisakomé | — |
non-attributive possessive - plural |
sisakoméi | — |