skoślawieć

Polish

Etymology

From s- +‎ koślawieć. First attested in 1823.

Pronunciation

• IPA^(key): /skɔɕˈla.vjɛt͡ɕ/
• Rhymes: -avjɛt͡ɕ
• Syllabification: skoś‧la‧wieć

Verb

skoślawieć pf (imperfective koślawieć)

1. (intransitive, rare) to bend, to crook (to become bent or hooked)

   Synonym: skoślawić się

Conjugation

Conjugation of skoślawieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skoślawieć
future tense	1st	skoślawieję			skoślawiejemy
	2nd	skoślawiejesz			skoślawiejecie
	3rd	skoślawieje			skoślawieją
	impersonal	skoślawieje się
past tense	1st	skoślawiałem, -(e)m skoślawiał	skoślawiałam, -(e)m skoślawiała	skoślawiałom, -(e)m skoślawiało	skoślawieliśmy, -(e)śmy skoślawieli	skoślawiałyśmy, -(e)śmy skoślawiały
	2nd	skoślawiałeś, -(e)ś skoślawiał	skoślawiałaś, -(e)ś skoślawiała	skoślawiałoś, -(e)ś skoślawiało	skoślawieliście, -(e)ście skoślawieli	skoślawiałyście, -(e)ście skoślawiały
	3rd	skoślawiał	skoślawiała	skoślawiało	skoślawieli	skoślawiały
	impersonal	skoślawiano
conditional	1st	skoślawiałbym, bym skoślawiał	skoślawiałabym, bym skoślawiała	skoślawiałobym, bym skoślawiało	skoślawielibyśmy, byśmy skoślawieli	skoślawiałybyśmy, byśmy skoślawiały
	2nd	skoślawiałbyś, byś skoślawiał	skoślawiałabyś, byś skoślawiała	skoślawiałobyś, byś skoślawiało	skoślawielibyście, byście skoślawieli	skoślawiałybyście, byście skoślawiały
	3rd	skoślawiałby, by skoślawiał	skoślawiałaby, by skoślawiała	skoślawiałoby, by skoślawiało	skoślawieliby, by skoślawieli	skoślawiałyby, by skoślawiały
	impersonal	skoślawiano by
imperative	1st	niech skoślawieję			skoślawiejmy
	2nd	skoślawiej			skoślawiejcie
	3rd	niech skoślawieje			niech skoślawieją
anterior adverbial participle		skoślawiawszy
verbal noun		skoślawienie

Further reading

• skoślawieć in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skoślawieć”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 166